استاد شهریار

سید محمد حسین بهجت تبریزی معروف

 به شهریار در سال1285(( ه ش )) درشهر

 تبریز دیده به جهان گشود  پدر وی حاج

سید میر آقا خشگنابی و مادر وی کوکب

 خانم از خویشاوندان حاج میر آقا بود پدر

 شهریار در سال  1313  شمسی  شب

 23 ماه رمضان پس از مراسم شبهای

 احیا 2 ساعت به اذان صبح مانده به

مرض سکته ودر حالی که تبسم به لب

 داشت از دنیا رفت ویکی از تلخ ترین

 خاطرات شهریار در سال 1331 به

وقوع پیوست و آن مرگ مادرش بود

 مادرش در 31 تیر ماه در بیمارستان

 هزار تختخوابی تهران جان به جان

 آفرین تسلیم کرد او بعد از یک سال

در تبریز درسن 48 سالگی با نوه ی

 عمه ی  خود (عزیزه عبد الخالقی )

که دختری بیست وچند ساله بود ازدواج

کرد بعد از یک سال اولین فرزند وی به

نام (شهرزاد) متولد شد و در سال

1336دومین دختر شهریار مریم به دنیا آمد

 پس از آن سومین فرزند آنها که پسر

بود و او را هادی نام گذاردند متولد شد

 در سال 1356عزیزه همسر شهریار به

 سوی خدا پر کشید و شهریار را تنها

گذاشت شهریار در 20 آذر 1366 در تبریز

 بیمار شد حدود 4 ماه در بیمارستان

 بستری بود و با شدت یافتن بیماری او را

 به تهران انتقال دادند و در بیمارستان

مهر اطاق 513 بستری گردید ومعالجات

 پیگیری بر روی او آغاز شد سرانجام

شهریار در 26 شهریور 1367 ساعت 6:45

 صبح روز شنبه جان به جان آفرین تسلیم

 کرد . پیکر او در 27 شهریور از طریق

فرودگاه مهرآباد  به تبریز منتقل کردند و روز

 سه شنبه 29 شهریور 1367 در ساعت

 10 در مقبره الشعرای تبریز به خاک سپرده

 شد و شهر تبریز در کنار سایر شاعران

 نامی خود فرزند شاعر خود  شهریار  را نیز

 در آغوش کشید.

<< روحش شاد و یادش جاوید باد <>